Gazeta Podatkowa nr 38 (1079) z dnia 12.05.2014
Alimenty dla byłego małżonka po unieważnieniu małżeństwa
Wytoczyłam mężowi sprawę o unieważnienie małżeństwa. Zostałam przez niego wprowadzona w błąd - nie poinformował mnie, że jest osobą chorą psychicznie. Ślub braliśmy po krótkim okresie narzeczeństwa. Czuję się oszukana i posiadam dowody, by sprawę wygrać. Czy mogę zażądać od męża alimentów? Nie mamy wspólnych dzieci.
Takie roszczenie jest dopuszczalne, pod warunkiem, że zostaną spełnione przesłanki przewidziane w przepisach.
Nie może zawrzeć małżeństwa osoba dotknięta chorobą psychiczną albo niedorozwojem umysłowym. Jeżeli jednak stan zdrowia lub umysłu takiej osoby nie zagraża małżeństwu ani zdrowiu przyszłego potomstwa i gdy osoba ta nie została ubezwłasnowolniona całkowicie, sąd może jej zezwolić na zawarcie małżeństwa. Jeśli wspomnianego zezwolenia sądu nie było, unieważnienie jest dopuszczalne.
Zgodnie z przepisami do skutków unieważnienia małżeństwa w zakresie stosunku małżonków do wspólnych dzieci oraz w zakresie stosunków majątkowych między małżonkami stosuje się odpowiednio przepisy o rozwodzie. Małżonek, który zawarł małżeństwo w złej wierze, traktowany jest tak, jak małżonek winny rozkładu pożycia małżeńskiego. Wynika to z art. 21 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Tym samym małżonek, który nie został uznany za będącego wyłącznie w złej wierze, może uzyskać alimenty na siebie od drugiego małżonka, jeśli znajduje się w niedostatku. Jeżeli ustalono, że wyłącznie jeden małżonek był w złej wierze, wówczas alimenty należą się małżonkowi niewinnemu, nawet gdy nie pozostaje on w niedostatku, a jedynie unieważnienie małżeństwa pociąga za sobą istotne pogorszenie się jego sytuacji materialnej. Wysokość alimentów, podobnie jak przy rozwodzie, zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego.
Obowiązek dostarczania środków utrzymania wygasa w razie zawarcia przez tego małżonka, który otrzymuje alimenty, nowego małżeństwa. Jednakże gdy zobowiązanym jest małżonek, który nie został uznany za będącego w złej wierze, obowiązek ten wygasa z upływem 5 lat od wyroku, chyba że ze względu na wyjątkowe okoliczności sąd, na żądanie uprawnionego, przedłuży wymieniony termin pięcioletni.
Warto dodać, że samo unieważnienie małżeństwa z powodu choroby psychicznej jednego z małżonków nie będzie możliwe, jeśli doszło do ustania tej choroby. W takiej sytuacji, mimo działania współmałżonka w złej wierze, sąd nie będzie mógł dokonać tego rodzaju rozstrzygnięcia. Odmienną sprawą będzie natomiast możliwość domagania się rozwodu, jeśli właściwe przesłanki zostaną spełnione.
www.PrawnikRodzinny.pl - Prawo rodzinne:
| Chcesz wiedzieć więcej, skorzystaj z Portalu Podatkowo-Księgowego www.gofin.pl | ||
| www.PoradyPodatkowe.pl » |
Serwis Głównego Księgowego
Gazeta Podatkowa
z obszernym komentarzem »
Firma »
Aplikacja mobilna dla Księgowych »
Księgowego,Kadrowego,VAT »
Serwisy internetowe »
Pobierz darmową aplikację »
Posłuchaj »
Terminarz
GOFIN PODPOWIADA
Kompleksowe opracowania tematyczne
PRZEPISY PRAWNE
Ustawy, rozporządzenia - teksty ujednolicone
FORUM
Forum aktywnych księgowych
| ||||||||||||
|
||||||||||||